پخش بهپارس

چاى واژه اى است چینى که در چین و شمال هندوستان به کار مى رود و تقریبا با همان تلفظ وارد زبان فارسى شده است.
نام این گیاه در گویش چینى جنوبى چاى و در گویش چینى شمالى به صورت تِى تلفظ مى شد و هردو تلفظى از یک واژه یگانه در چینى قدیم هستند. مردم اروپاى غربى نام این گیاه را از چینیان شمالى و مردم خاورمیانه و شمال آفریقا نام آن را از چینیان جنوبى آموختند.
چاى داراى مقادیرقابل توجهى پروتئین ،هیدرات کربن و انواع مختلفى از ترکیبات شیمیایى از جمله فلوراید است که مهمترین اثر آن تاثیر بر روى سیستم اعصاب و رفع خستگى و ایجاد آرامش وجلوگیرى از پوسیدگى دندان مى شود.
دو فنجان چاى به اندازه پنج وعده سبزى، یا دو عدد سیب آنتى اکسیدان دارد.
 مصرف روزانه سه فنجان چاى راهکارى موثر براى جلوگیرىاز حمله قلبى و سکته مغزى است. به گزارش ایسنا، پزشکان دانشگاه غرب استرالیا در یک بازبینى جدید یادآور شدند که نوشیدن منظم چاى سیاه یا چاى سبز مى تواند 11 درصد خطر حمله قلبى و بیمارى هاى قلبى را کاهش دهد. چاى از تشکیل لخته هاى خونى در سرخرگ هاى اصلى جلوگیرى مى کند. پلاک ها در واقع ترکیبى از چربى خطرناک و کلسترول هستند.
متخصصان تغذیه معتقدند که به لحاظ تحویل آنتى اکسیدان ها، دو فنجان چاى معادل پنج نوبت مصرف سبزیجات یا دو عدد سیب حاوى آنتى اکسیدان ها است. مزایاى چاى به طور چشمگیرى به خاطر محتواى فلاوونوئید آن است.

 ایسنا، پزشکان دانشگاه غرب استرالیا در یک بازبینى جدید یادآور شدند که نوشیدن منظم چاى سیاه یا چاى سبز مى تواند 11 درصد خطر حمله قلبى و بیمارى هاى قلبى را کاهش دهد. چاى از تشکیل لخته هاى خونى در سرخرگ هاى اصلى جلوگیرى مى کند. پلاک ها در واقع ترکیبى از چربى خطرناک و کلسترول هستند.
متخصصان تغذیه معتقدند که به لحاظ تحویل آنتى اکسیدان ها، دو فنجان چاى معادل پنج نوبت مصرف سبزیجات یا دو عدد سیب حاوى آنتى اکسیدان ها است. مزایاى چاى به طور چشمگیرى به خاطر محتواى فلاوونوئید آن است.